Wie zitten er in het bestuur van de VBS? Wat is hun motivatie? Deze keer stelt Fred Berends zich voor. Hij is directeur-bestuurder van de Wageningse Schoolvereniging / G.J. van den Brinkschool. Sinds de ALV van afgelopen maandag is hij VBS-bestuurslid.
“Na mijn opleiding tuinarchitectuur in Frederiksoord heb ik gewerkt in natuur- en milieu-educatie, eerst in het primair onderwijs en later ook op middelbare scholen. Dit beviel erg goed; ik vond het boeiend om met kinderen en jongeren te werken. Daarom ben ik gaan studeren aan de pabo en ben ik leraar in het basisonderwijs geworden.
Lesgeven is iedere dag nieuw en anders. Kinderen reageren zoals ze zijn, puur en zonder agenda. Daar kan ik echt van genieten. Ieder jaar keek ik terug en zag ik dat ik leerlingen had geholpen zich verder te ontwikkelen. Soms kom ik oud-leerlingen tegen, en dan is het mooi om te horen wat je hebt betekend in hun leven en hoe ze terugkijken op hun basisschoolperiode.
Vervolgens heb ik de stap naar leidinggeven gemaakt. Ik wilde meer invloed hebben op wat er in de school gebeurt. Na een schoolleidersopleiding te hebben gevolgd, ben ik tien jaar directeur geweest. Het is een mooi vak: mensen verbinden, samenwerken vormgeven en gezamenlijk bouwen aan een school. Het directeurschap moet bij je passen; je hebt verschillende competenties nodig, zoals goed en helder communiceren. Doen wat je zegt en zeggen wat je doet. Congruent zijn in je gedrag is helder voor je omgeving.
Even een uitstapje, een pleidooi voor het basisonderwijs. Als ik een sollicitant heb, vraag ik altijd grappend: waarom staat jouw basisschool niet op jouw cv? Doet die er niet toe? Mensen reageren dan licht beschaamd. Maar het heeft wel een kern van waarheid; in het primair onderwijs wordt de basis gelegd voor je toekomst, veelal zijn keuzes in je latere leven gebaseerd op je basisschoolervaringen.
Na een uitstapje bij een ICT-bedrijf werd ik unit-directeur van zes scholen. En werkte vervolgens ruim 8 jaar als bestuurder. Eigenlijk wilde ik daarna als interimmer gaan werken, maar toen kwam mijn huidige school met een vraag. Deze school is 100 jaar geleden door ouders opgericht; het is mooi om te zien dat dat kan in Nederland. Het geeft het onderwijs meer een eigen smoel, omdat ouders en leerkrachten enorm betrokken zijn. Die betrokkenheid heeft me echt geraakt.
Het is echter ook kwetsbaar. Hiervoor was ik bestuurder van een overkoepelend bestuur met 23 scholen; er was een stafbureau met 15 professionals, ieder op hun eigen vakgebied. Dat is hier, op een eenpitter, totaal anders; je hebt als directeur-bestuurder met alles te maken. Daarom is het goed dat VBS er is. Het is ook de reden dat ik heb gesolliciteerd als bestuurslid.
De problematiek van de kleinere besturen is ingewikkeld: je zit in een lokaal krachtenveld, je moet veel zelf doen en je ouder-bestuursleden daarin meenemen. Ik heb ervaren dat op de netwerkbijeenkomsten van VBS veel mensen komen met dezelfde vragen. Het is goed dat te delen en in praktische zin ondersteuning te kunnen krijgen. Daarnaast is er allerlei wet- en regelgeving; dan is het mooi dat de VBS dat bundelt en handen en voeten geeft. De lijnen zijn dan kort. Voor dat ‘VBS-gevoel’ wil ik me inzetten.
