Scholen willen het graag goed doen en beweren vaak veel aan ondersteuning te kunnen bieden c.q. aan te kunnen. De praktijk is weerbarstiger. Door hier kritisch op te zijn, voorkom je dat je het kind niet de juiste ondersteuning kunt bieden en de leerkracht onverhoopt overloopt. VBS-partner Noor Dietvorst van BLC Onderwijsadvocaten geeft enkele tips.
#1 Hoe concreter, hoe beter
Overleg goed met het samenwerkingsverband wat wel en niet onder de basisondersteuning valt. Dat je geen één op één onderwijs kunt bieden of dat je geen specialist in huis hebt op het gebied van externaliserend c.q. agressief gedrag (al dan niet als onderdeel van autisme), zijn voorbeelden van grenzen wat betreft ondersteuning. Hoe concreter je de (on)mogelijkheden aan basisondersteuning omschrijft, hoe beter.
#2 Zorg voor transparantie voor ouders
Leg de (on)mogelijkheden aan basisondersteuning – nadat de MR ermee heeft ingestemd – goed vast in het SOP) en toelatingsbeleid. Zorg er vervolgens voor dat dit in de schoolgids wordt opgenomen dan wel op de website van je school komt te staan. Zodat het zichtbaar is voor ouders en – met het oog op de zorgplicht – het transparant voor hen is dat de aanmelding van hun kind op gelijke wijze is behandeld als andere aanmeldingen.
#3 Misverstanden rondom ontwikkelingsperspectief (OPP)
Mocht een leerling extra ondersteuning nodig hebben die buiten de basisondersteuning valt, dan zijn scholen in het po en vo verplicht om een OPP op te stellen voor deze leerling. Scholen zijn verplicht deze jaarlijks te evalueren. In een op overeenstemming gericht overleg (OOGO) bespreek je met de ouders het handelingsdeel, waarin jij als school de regie voert. Er bestaan veel misverstanden rondom het OPP, waarover we eerder al bericht schreven. Lees hier de top vijf.
Meer weten?
Neem voor vragen, sparren of advies contact op met Nienke Daniëls van de VBS Helpdesk (alleen voor leden, dagelijks bereikbaar tussen 9.00-15.00 uur) via:
– Telefoon: 070 – 331 52 15
– Email: helpdesk@vbs.nl
– Whatsapp: 06-53 573 393
